Road trip

Hoi allemaal,

Na deze week zal waarschijnlijk de hoeveelheid reisblogs wat gaan afnemen, omdat ook ik in de "gewone" sleur terecht kom. Maar dit weekend heb ik mijn eerste road trip gemaakt en daar vertel ik jullie maar al te graag over.

Het begon allemaal erg vroeg op zaterdagochtend, toen om half 7 de wekker ging. We (Cathy, Trisha, Cass (voor maar heel even) en ik) zouden een auto huren in Lafayette om aan onze road trip te beginnen. Ik zou het meeste rijden, maar Trisha zou op de lange stukken ook meerijden. Na wat geklooi met het uitvinden hoe de kofferbak open moest, konden we dan ook daadwerkelijk vertrekken naar Indianapolis. Aan het begin was het nog even lastig om in een automaat te rijden met een hele gevoelige rem, maar dit went snel. De verkeersregels zijn ongeveer hetzelfde als in Nederland, behalve dat je rechts af mag slaan als je rood hebt en je een fullstop moet maken bij een stopbord. Ook staan de snelheden niet altijd goed aangegeven. 

Na een goede reis, kwamen we aan in Indianapolis, de hoofdstad van Indiana. Het is een mooie overzichtelijke stad, waar de grootste bezienswaardigheden de overheidsgebouwen en een monument voor oorlogsstrijders zijn. Nadat we geluncht hadden verliet Cass ons en zijn wij nog wat gaan rondlopen. Aangekomen in een groot park hebben we een fiets gehuurd, die eruit ziet als zo'n golfautotje. Ik als Nederlander mocht natuurlijk trappen, waar de andere twee om beurten meefietsten/stuurden. Ik kan je vertellen dat het best beangstigend is om niet te kunnen sturen in zo'n ding, vooral op de smalle paden. 

Na een uurtje gefietst te hebben, zijn we verder gaan rijden naar lake Monroe. We hadden in Indianapolis nog de mazzel dat we niet hoefden te betalen voor de parkeerplaats, altijd mooi meegenomen. Lake Monroe is een groot meer dat op de weg ligt naar St. Louis. Cathy wou er graag gaan zwemmen, dus zijn we er langs opgereden. Daar aangekomen hebben we een korte, maar zeer modderige, wandeling gemaakt om bij een klein strandje aan te komen. We hebben een tijdje in het water gestaan, maar zwemmen kwam er niet meer van, toen Cathy eenmaal zag dat er vissen uit het water sprongen. Trisha zou het eerste stuk na lake Monroe rijden en dit ging over het algemeen erg goed, behalve dat Ieren gewend zijn om aan de linkerkant van de weg te rijden, dus ik heb flink lopen schreeuwen dat ze naar rechts moest :). We kwamen uiteindelijk 's avonds aan in St. Louis en konden makkelijk ons hotel vinden.

De volgende ochtend werden we vroeg wakker (5 uur) van de wekker van Trisha, die nog een essay moest maken. Ze was Cathy en mij alleen even vergeten te vertellen dat zij ook een wekker hadden gezet, dus Cathy en ik staan vrolijk op, waarna al vrij snel duidelijk werd dat we gewoon weer terug naar bed konden. Toen het uiteindelijk wel tijd was om op te staan zijn we naar een Irish pub gegaan om te ontbijten en de allerbelangrijkste hurling wedstrijd van het jaar te kijken. Voor de mensen, die net zoals ik, geen idee hebben wat hurling is, het is een soort kruising tussen rugby en lacrosse. Nadat we ons ontbijt op hadden, zijn we naar de Arch gegaan, die zo'n 200 meter hoog is. En ja dames en heren, ik ben om hoog gegaan. Het duurde erg lang voordat we door alle strenge controles en rijen heen waren, maar toen mochten we plaats nemen in een soort tijdcapsule, waar met moeite 5 mensen in konden. Het karretje ging dan, samen met 7 andere karretjes, omhoog. Het voelde een beetje alsof je in een reuzenrad zat, maar je kon niet naar buiten kijken, dus dat scheelt. Eenmaal boven hebben we wat naar het uitzicht gekeken, waarna we weer met hetzelfde systeem naar beneden zijn gegaan. Na de Arch, zijn we door een art park gelopen, waar verschillende kunstwerken stonden. Dit was allemaal op weg naar het City Museum, wat bekend staat als een speeltuin voor volwassenen. De twee meiden zijn het dak op gegaan om daar in wat (volgens hun spannende) attracties zijn geweest. Ik had genoeg hoogte gehad en besloot het binnenparcours onveilig te maken. Het was alleen heel erg druk en er waren ook veel kinderen, waarvoor je dan toch maar moet uitkijken. Ook had ik een rugzak bij me, waardoor ik me nauwelijks door de smalle gangen kon wurmen. Dus na een paar parcours en het voor de zoveelste keer stoten van mijn hoofd, heb ik maar besloten om rustig op de meiden te wachten.

Na ons even opgefrist te hebben in het hotel, zijn we op voedseljacht gegaan. Na lang onderzoek hadden we een restaurantje gevonden aan de Mississippi rivier. Daar aangekomen bleek dat er een groot Blues festival gaande was. Er waren ook wat vrienden van Trisha en Cathy, die ook met een grote exchange groep (van een andere uni) naar St. Louis waren gekomen. Nadat we gegeten hadden, hebben we dus een hele tijd op dat festival rond gelopen en heb ik onder andere gesproken met een Belgische en een Wageningse student. Al met al erg gezellig.

Vandaag was het dan echt Labour day en er was een grote parade in St. Louis, die we vanuit het ontbijttentje goed konden zien. Daarna zijn we weer gaan rijden, en zijn we nog langs een ander meer gegaan, Lake Shelbeyville.

Al met al heb ik dus een geslaagd weekend gehad. Nu komt helaas de werkelijkheid er weer aan, want morgen zit ik weer gewoon in de collegebanken.

Ik ben erg benieuwd hoe het iedereen vergaat, hoe de eerste school/uni dagen bevallen en natuurlijk ook alle andere verhalen, dus laat af en toe maar wat horen:). De mensen van débaldérin geniet van het weer kunnen trainen en dat er maar veel nieuwe gezellige mensen bij mogen komen!

Kusjes